In zorginstelling De Donksbergen in Duizel woont een jongvolwassene met hersenletsel voor bijna 90 duizend euro per jaar. Zijn vader wil hem dolgraag thuis verzorgen, maar dat is hem verboden.

‘Moet weg’

Adel Emzago wil zijn zoon Adem mee naar huis nemen. Adem zou dat ook willen maar kan zich door het opgelopen hersenletsel niet goed uitdrukken. De directie van Lunet Zorg, de zorgkoepel waar De Donksbergen onder valt, zegt dat Adem tot zijn dood op het woonpark moet verblijven.

Het standpunt van Lunet Zorg is voor Adel niet te verkroppen. Hij wil zijn zoon thuis verzorgen, met hem mee naar buiten en ‘samen leuke dingen doen’. ‘Waarom moet hij daar worden opgesloten als hij ook bij mij terecht kan?’ Nu mag Adel zijn zoon slechts een half uur per week onder streng toezicht bezoeken.

Adem (20) uit Eindhoven kreeg op zijn zevende een hersenvliesontsteking en liep daarbij zwaar hersenletsel op. Hierdoor heeft hij veel moeite met praten en heeft hij last van eetbuien. Al dertien jaar verblijft Adem in De Donksbergen. De patiënt mag daar niet weg, tot groot verdriet van zijn vader.

‘Gevangenis’

Adem heeft in het woonpark een kamer die meer doet denken aan een gevangeniscel dan een slaapkamer van een ‘reguliere woning’. Dat blijkt uit door zijn vader gemaakte foto’s. Als hij over het lot van zijn zoon praat wordt Adel telkens weer emotioneel en begint zijn stem over te slaan. Adem wil daar weg en bij papa komen wonen, dat is zijn heilige overtuiging.

‘Zijn toestand zal daar niet verbeteren’, zegt Adel. ‘Hij zit daar al dertien jaar. Ze bezorgen hem daar alleen maar stress. Hij maakt er alleen maar ruzie. Hij wordt juist psychisch ziek door daar te blijven. Hij komt nauwelijks buiten.’

Een foto van Adem voor het hersenletsel.

Filmpjes en foto’s

Adel besloot onlangs de spaarzame bezoeken aan zijn zoon heimelijk te filmen. Op de beelden die door AlexNieuws zijn bekeken is te zien dat Adem door drie medewerkers hardhandig zijn cel wordt ingeduwd. Tijdens een ander incident is te zien dat ze Adem fysiek in bedwang houden. Ook is er een video waarop Adem lijkt te vluchten van zijn begeleiders.

Op een van de beelden lijkt Adem aan te geven dat hij ‘naar huis’ wil, iets wat voor Lunet Zorg onbespreekbaar is. Ook al zou het maar voor een dag zijn. ‘Papa huis!’, roept Adem aan het einde van een van zijn vaders bezoeken. Een aanwezige medewerkster roept daarop snel: ‘Papa gooien!’

Het moment waarop Adem met fysieke dwang zijn cel wordt ingeduwd.
Een foto van de ‘cel’ waar Adem in verblijft.

Gebiedsverbod

De door Adel gemaakte filmpjes en foto’s werden hem niet in dank werd afgenomen. Hij kreeg van de directie een gebiedsverbod van twee weken. ‘Ik wil de waarheid over wat er precies gebeurt met mijn zoon. Maar ze willen mij het zwijgen opleggen.’

Ook stuurde Lunet Zorg per aangetekende post een brief naar de vader met daarin een aanscherping van het ‘bezoekregime’. ‘U mag niets tegen Adem zeggen over naar huis gaan, hem mee naar huis nemen’, staat te lezen. Ook staat er: ‘U mag uw telefoon niet gebruiken bij Adem.’

Torenhoge zorgkosten

Adel is niettemin boos: ‘Er wordt nog steeds schaamteloos geld verdiend aan mijn zoon.’ Adem heeft in de categorie ‘verstandelijk gehandicapten’ het zwaarst mogelijke zorgprofiel: ‘7VG’. Dat betekent dat de patiënt in een gesloten instelling mag wonen met ‘zeer intensieve begeleiding, verzorging en gedragsregulering’. Kosten: 88.363 euro per jaar en voor de rekening van de Nederlandse belastingbetaler.

Therapie met bijengif

Maar volgens Adel stelt het omschreven zorgprofiel in de praktijk niets voor. ‘Iemand opsluiten is geen behandeling. Dit is onmenselijk.’ Ondertussen houdt de vader hoop op enig herstel van de opgelopen hersenschade bij Adem, door middel van zogeheten apitherapie. Dat is een alternatieve geneeswijze die zegt dat een bijensteek hersencellen zou kunnen stimuleren. Vaders ogen twinkelen even als hij erover praat.

De grote vraag blijft wat Adem nou precies wil. Dat is moeilijk te achterhalen als je hem bepaalde dingen niet mag vragen. Nog lastiger wordt het als de ondervraagde niet bij machte is daar een eenduidig antwoord op te geven. Maar voor Adel is het klip en klaar: ‘Mijn zoon gaat dood als hij daar nog langer blijft. Hij moet gered worden.’

Eindhovense Pgb-fraudezaak ‘Ilse M.’

Volgens Adel speelt de moeder van Adem een dubieuze rol in het nog jonge leven van hun zoon waarin al veel dingen verkeerd zijn gegaan. Er is onder meer een geldkwestie. Adel (van Egyptische afkomst) scheidde van de moeder met Turkse wortels toen Adem nog klein was. Hij was dan al vaak ziek. Rond 2008 sloeg het noodlot toe: Adem kreeg een hersenvliesontsteking waardoor zijn hersenen zwaar beschadigd zijn geraakt. Daarbij raakte hij ook halfzijdig verlamd.

De moeder was, buiten medeweten van Adel, een van de cliënten van de veroordeelde Eindhovense zorgfraudeur Ilse M. Die zou al eens een groot geldbedrag uit het persoonsgebonden budget (pgb) hebben geïncasseerd, bedoeld voor de zorg van Adem. Het is onduidelijk hoe dat geld is besteed. Veel administratie is in de chaos zoek geraakt. AlexNieuws wil ook met de moeder van Adem spreken voor haar kant van het verhaal. Het is nog niet duidelijk of zij met de media wil praten over de zaak.

Reactie Lunet Zorg:

Lunet Zorg stelt in een reactie dat Adem, in tegenstelling tot wat de vader zegt, ‘het wel leuk heeft’ in De Donksbergen. Adem wil dan ook niet weg, zeggen manager Sandra Buis en bedrijfsjurist Ingrid Voogd van Lunet Zorg.

Volgens Buis en Voogd heeft Adem ‘een dagbesteding die passend is bij zijn mogelijkheden’. Op videobeelden die AlexNieuws heeft bekeken is te zien dat Adem bewegingsoefeningen doet met een bal ‘om te voorkomen dat zijn lichaam stijf wordt’, zegt een begeleidster.

Wat betreft de regels voor de bezoeken van de vader aan Adem zegt Lunet Zorg: ‘Bezoeken moeten zo veilig mogelijk verlopen waarbij het belang van Adem voorop staat.’ In een brief met gedragsregels beveelt Buis dat als de vader tijdens een bezoek begint te huilen hij de kamer moet verlaten.

Een andere begeleidster erkent op een heimelijk opgenomen video dat Adam ‘vaak’ wordt vastgehouden. ‘Anders krijgen wij klappen’, zegt ze.

Door Inti Ibáñez Matus

Journalist, redacteur, copywriter.

Geef een reactie