Vorige week stond de NOS ‘voor paal’ op de sociale media: in een ‘uitlegfilmpje’ berichtte de staatsomroep terloops dat Iran “al tientallen jaren” in actie komt “tegen de onderdrukking van moslims” – wereldwijd – “dus ook de Palestijnen”. Maar dit is het bullshitverhaal van de Iraanse machthebbers om de eigen bevolking achter zich te krijgen én te houden.

‘Machthebbers’ en ‘de bevolking’. Haal die twee dingen niet door elkaar. Sinds vorige maand neemt Israël de militante Hezbollah zwaar onder vuur in Libanon. Het Iraanse regime heeft miljarden dollars gestoken in Hezbollah, maar nu dreigt Israël deze moslimgroep te vermorzelen. Honderdduizenden burgers in Libanon – moslims én christenen – zijn zwaar gedupeerd: ze hebben hun huizen moeten ontvluchten.

Ondertussen weten ook burgers in Iran niet wat ze de komende tijd kunnen verwachten aan geweld dat mogelijk hun kant op komt. Ze zijn overgeleverd aan de grillen van de geestelijken – ‘ayatollahs’. We weten niet hoeveel Iraniërs voor of tegen hun regime zijn. Bovendien moet je langer kijken dan je neus lang is: wat zijn de werkelijke motieven van een regering om in een ander land zoals Libanon, met wapens en invloed actief te zijn?

‘Eén doel’

“Het Iraanse regime heeft maar één doel en dat is machtsbehoud”, zei ‘PvdA-jurist’ Sander Terphuis al in januari tegenover BNR.nl. Volgens Terphuis die zelf van Iraanse afkomst is, wil ‘negentig procent’ van de bevolking af van ‘dit afgrijselijke regime’. “De kern is dat het Iraanse regime wel degelijk voelt dat hun positie echt wel wankel is”, verzekert Terphuis.

De militaire avonturen van Iran in Libanon (Hezbollah), Gaza (Hamas), Syrië (Assad), Irak (netwerk van milities) en Jemen (Houthi’s) zijn dan ook maar slechts ‘afleidingsmanoeuvres’. Ze hebben Iran al miljarden dollars gekost. Maar ze dienen om de mensen voor de gek te houden. Terphuis tegenover BNR.nl: “Ze willen aan de eigen bevolking laten zien dat ze één vijand hebben: het Westen – de VS en Israël – ‘De Grote Satan’.”

Machtsfactor

Bovendien wil de hoogste leider van Iran – Ali Khamenei – aan de wereld laten zien dat hij een machtsfactor is met wie rekening moet worden gehouden. En niet zonder succes: Iran heeft diplomatieke banden met zo’n beetje alle landen – behalve met de VS, Israël, Egypte, Marokko, Taiwan en nog een aantal landen.

‘We moeten met elkaar in gesprek blijven’, luidt het verachtelijke cliché in het Westen. Dus ook in Nederland. En dat blijkt: op 6 oktober meldde minister-president Dick Schoof op X dat hij de Iraanse president heeft ‘laten weten dat Nederland de aanvallen tegen Israël van Iran en verwante groeperingen scherp veroordeelt’.